Halk arasında böyle bir tabirin kullanıldığını bana gelen mektuplardan öğrendim.
Evet bu tabir kullanılıyor ama tek başına bu sözü söylemek neticede hukuki bir sonuç doğurmaz. Bu söz niye söylenmiştir?
Doğrusu bence birkaç nedeni bulunuyor. Kabul edelim ki bir babanın hayatta tek çocuğu var.
Bu sözün o çocuğa karşı söylenmiş olması bir gerçeğin ifadesidir.
Yani ‘ben öldükten sonra her şeyim zaten sana kalacak’ anlamındadır. Bazen karşısındakini ikna etmek için bazen de aldatmak için kullanılır.
Yani ‘benden sonra herkesi boş ver, benim malım sana kalacak’ anlamında kullanılır ama arkada başka mirasçılar da vardır ve tüm malı bir kişiye kalmayacaktır. Bunlar bir hukuki girişimi ifade etmez.
Ancak bu sözün bir de gerçeği ifade ettiği yanı vardır. Birincisi, bu sözü söyleyenin yapmış bulunduğu vasiyetname vardır ve malını karşısındakine vasiyet etmiştir.
Şartlar ve aile yapısı da buna elverişliyse bu sözü söyleyen mallarını ölene kadar kullanacak, sonra vasiyet ettiği kimseye geçecektir.
Burada hukuki bir gerçeklik vardır. Ama bu sözün en gerçekçi kullanımı şudur:
Bir kimse hayattayken malvarlığının intifa hakkını muhafaza ile kuru mülkiyetini, dilediği birine devreder.
Bu işlem gayrimenkuller için tapu dairesinde yapılır. Bu durumda da bu sözü söyleyen biri mallarını veya malını ölene kadar kullanır.
İsterse kiraya verir gelirini alır, kendisi öldükten sonra da intifa hakkı son bulur, kuru mülkiyet sahibi tam malik olur.
Yani bu sözün tam anlamı ile gerçekleşmesi bu yolla olur ve net olarak hukuki sonuç doğurur. İşte ‘ölene kadar benim, öldükten sonra senin’ sözünün böyle çeşitli kullanım yerleri vardır.
