Gayrimenkul sektöründe bir kampanya başlıyor, daha o tam başlayamadan yeni kampanya beklentisi piyasaya sürülüyor. 0,69 kampanyamız başlar gibi şu an ama asıl beklenti ikinci el konut kampanyasına kaymış durumda. Zira 0,69’un pek işe yaramayacağı anlaşılınca bu sefer ikinci ellere el atmış olduk. Beklenti büyük ancak benim beklentim o kadar büyük değil açıkçası ama olsun kampanya kampanyadır, ülke olarak severiz kampanyaları. Bu da şöyle birkaç hafta bizi oyaladıktan sonra yeni kampanya buluruz nasılsa. Bence 3. El konut kampanyası ve hemen onu izleyecek 4. El konut ile birleştirilmiş 2. El ticari gayrimenkul kampanyası güzel gidebilir. Eskiden yapılmış gazete kuponu ile alınmış arsa kampanyalarını çoğu kişi bilmez ancak böyle bir kampanya da düşünülebilir, hem nostaljik olur hem de gazete satışları artar. 180 kupona tarla, 360 kupona arsa gibi bir kampanya neden olmasın mesela. Aslında farklı sektörlerle entegre edeceğimiz konut, tarla, arsa kampanyaları da ilgi çekebilir. 5 porsiyon çiğ köfte alana 10 metrekare tarla, koltuk takımı alana 1. El konutlarda yüzde 10 indirim, 1 hafta 4 kişilik full pansiyon yaz tatili alana devre mülk falan oradan yürür gideriz. İşin esprisi bir yana geldiğimiz nokta oldukça trajikomik. Ülkede normal yoldan gayrimenkul alamayacak olan milyonlar olası kampanyaları bekler hale gelmiş durumda. Tamam bir gayrimenkul almak elbette hiçbir zaman kolay olmayacaktır ancak bu kadar da zor olmamalı diye düşünüyor insan ister istemez. Ekonomik göstergelerin bu kadar manipülatif olarak idare edilip ekonomik kriz yokmuş gibi davranan başka bir ülke yönetimi var mıdır bilmiyorum ancak işin daha kötüsü ekonomik krizin olmadığına inanan milyonların bu ülkede bulunuyor olması çok daha enteresan. Hayat pespembe penceresinden bakıp gayrimenkul fiyatları yükselince müteahhitleri veya evini satmak isteyenleri ve hatta emlakçıları suçlamayı kendisinde hak görebilmek anlaşılabilir bir durum değil diye düşünüyorum. Gayrimenkul fiyatlarının ekonomiden bağımsız kafasına göre hareket eden bir dinamiğe sahip olduğuna inanıyor olmak bile bence ortalama zeka seviyesinin altında bir hayat sürmeye eşdeğer gözüyle bakıyorum. 3-4 yıl önce 50 kuruşa aldığımız yarım litre plastik şişe su olmuş 3,5 lira; bir tane poğaça 1 liradan çıkmış 7 liraya; 200 liraya doldurduğumuz bir depo benzin şimdi 1.000 liraya doldurulur olmuş da biz hala takılıyoruz gayrimenkul fiyatlarını kim yükseltiyor. Kedidir kedi diyesi geliyor insanın çünkü kedilerin seçim zamanları ne kadar aktif çalıştığını hala unutmuş değiliz. Ya da atarız topu Amerika’ya; Amerika ve Avrupa Birliği lobileri Türk halkının ev almasını istemiyor diye ortalığı ateşe verebiliriz. Nasılsa buna inanan birçok insan var, pardon büyük tuzağı çözmeyi başarmış birçok insan var ülkede. Neyse ki Lozan Antlaşması 2023’te son buluyor da ülkenin her yerinden galon galon petrol fışkıracak, toprağı kazsak 1 metrede altına ulaşacağız, doğalgaz zaten gani ama çıkarmamıza izin vermiyorlar. Az kaldı 3-5 aya düzlüğe çıkacağız. Düzlüğe çıkmak ne kelime uçuşa geçeceğiz adeta. Her ay zaten 2-3 yerde petrol buluyoruz, 1-2 yerde doğalgaza rastlıyoruz, değerli madenleri tespit ettik bekliyoruz. Tüm bu tespitler bir noktadan sonra yeryüzüne çıkmaya başlayacaktır elbet, buna inanıyoruz neticede ve inanmak başarmanın yarısıdır diye öğrendik hep. Neyse kemerlerimizi bağlayalım çünkü dediğim gibi uçuşa geçmemize çok az kaldı. Bu arada biz kampanyalarımıza odaklanmaya da devam edelim. Gel vatandaş gel, kampanyaya gel. 2. El kampanyası geldi geliyor; ev almayanı dövecekler, evlerin fiyatı yarı yarıya düşecek, hane halkı geliri 3-5 kat artacak, herkes gönlündeki evi alabilecek. Bekleyen derviş muradına er ya da geç erecekse eğer o zaman beklemek bizim için bir çözümdür. Ya da bir çözüm daha var o da oturup adam akıllı bir neden sonuç ilişkisi kurabilmek ve nerede hata yapıyoruz bunu düşünebilmek. Düşünüp düşünüp hiçbir sonuç bulamıyor musunuz? O zaman boş verin düşünmeyi, düşünüp filozof olacağınıza yeni kampanyaları beklemeye devam edin; çıkmaz demeyin şansınızı deneyin belki size de çıkabilir…